این چند خط را آقایان وزیر، معاون وزیر، معاونانِ معاون وزیر و خلاصه آقایان مسئول بخوانند به امید آنکه رگ غیرتی بجهد، خوابی بپرد و وضع مردمی که دغدغه‌شان از مسکن و اشتغال، به صف مرغ و تخم مرغ و گوشت یخی برزیلی رسیده، تغییر کند.
به نظر می‌رسد این روزها بیش از آنکه تحریم‌ها و مشکلات خارجی و دشمنی‌ها عرصه را بر مردم تنگ کند، این آقایان وزیر و وکیل و معاون و مشاور و قس علی‌هذای خودمان هستند که با بی‌تدبیری‌ها، خونسردی‌ها و البته ناکارآمدی، کمر مردم را زیر بار مسائل روزمره‌ای همچون مرغ و گوشت، خم کرده‌اند. آقایانی که یک تریلی هم نمی‌تواند سِمَت و عنوان و پست و مقامشان را هم بکشد.
در چند هفته اخیر که شاید خیلی‌ها انتظار داشتند، همزمان با چهلمین سالگرد انقلاب، همت ویژه، تدبیری فراتر و کاری مضاعف، چاشنی اقدامات مسئولان امر شود، کمتر روزی است که مردم، شاهد صف گوشت و مرغ نباشند و کار به جایی برسد که آقای وزیر در برنامه تلویزیونی در واکنش به گرانی گوشت، چشم در چشم مردم بدوزد و بگوید «خدا را شکر کنید که هست»!
واقعا چه شده که امروز کار به جایی رسیده که «گوشت»، می‌شود موضوع بررسی نمایندگان مردم در مجلسی که برگزاری هر جلسه آن ۵ میلیارد تومان برای این ملت آب می‌خورد و آقایان سازمان حمایت و وزارت جهاد کشاورزی، به روی خودشان هم نمی‌آورند.
بیشتر بخوانید
شاید اگر آقایان وزیر و معاون وزیر و حتی معاونانِ معاون وزیر یا نه، اصلا همسر و خانواده‌‌های بزرگوارشان یک باربه صورت «اتفاقی و تصادفی» از کنار صف‌های چند صدنفره گوشت یخی رد می‌شدند اوضاع اینطور نبود.
کاش حداقل یک نفر جواب آقای پورابراهیمی، رئیس کمیسیون اقتصادی مجلس را می‌داد و می‌گفت دروغ است ادعایشان؛ اینکه «عملاً بیش از ۲۰ تا ۳۰ درصد کالاها با ارز ترجیحی به دست مردم نمی‌رسد»؛ کاش به یک نفر از آقایان برمی‌خورد و در واکنش به این آمار و حساب و کتاب بعدی، قضیه را از بیخ و بُن تکذیب می‌کرد «که از ۱۰۰ هزار میلیارد تومانی که برای کالاهای اساسی تخصیص داده شده، عملاً ۷۰ هزار میلیارد تومان آن به دست مردم نمی‌رسد.»
به هرحال اگر قرار است مردم گوشت ۱۰۰ هزار تومانی بخرند و دیگران از ارز ۴۲۰۰ توانی سود ببرند، به ما صف‌نشین‌های گوشت و مرغ هم بگویید که بی‌خود و بی‌جهت حرص بی‌تدبیری دولتی‌ها و ناامیدی از هویت ملی و کارت ملی‌مان را که این روزها فقط به اندازه ۳ کیلو گوشت یخی برزیلی می‌ارزد نخوریم و در یک کلام در کنار ذکر خیر آقایان، بگوییم «نوش جانتان و خلاص…»؛ آنوقت نه کاری به دولت داریم و نه گلایه‌ای از ۱۰ ارگانی که در فضای آرام بازار گوشت قرمز، خودشان را متولی می‌دانند.
علی‌ای‌حال، آقایان مدیرکل دفتر برنامه ریزی تامین، توزیع و تنظیم بازار، سازمان عریض و طویل حمایت از مصرف کننده و دوستان دیگری که عنوان و سِمَت و جایگاهشان شاید یک نفس هم خوانده نشود، نظر ما که مهم نیست ولی جناب بانک مرکزی هم در اطلاعیه اخیرشان معتقد است: «مقایسه رشد بهای اقلام مشمول و غیرمشمول ارز حمایتی در این ماه ها حاکی از بروز برخی مشکلات در حوزه تنظیم بازار این کالاها است.»
آقایان بزرگورا؛ دست آخر بد نیست این را هم بدانید وقتی جناب آقای معاون توسعه بازرگانی و صنایع وزیر جهادکشاورزی مصاحبه می‌کند و می‌گوید: «هم‌اکنون مشکل خاصی در تأمین گوشت قرمز وجود ندارد و واردات آن نسبت به گذشته بیشتر شده و تولید آن هم تغییری نسبت به گذشته نداشته» ما در صف گوشت، شما را هم یاد می‌کنیم و دعای خیر دست جمعی ما و زن و مردهایی که برای ۳ کیلو گوشت بیشتر، بچه‌های ۳-۴ ساله‌شان را هم همراه آورده‌اند، بدرقه راحتان است؛ خیالتان راحت
