

به نوشته روزنامه جام جم ، قانون اخذ مالیات از خانههای خالی عملا” به شکست انجامیدهاست. طرحی که قرار بود به عنوان ابزاری برای کاهش فعالیتهای سوداگرانه در بازار مسکن مورد استفاده قرار بگیرد و در باب قانون شدن آن، اختلاف نظرات بسیاری شنیده میشد، سرانجام این طرح به قانون تبدیل شد ولی در نهایت اتفاق خاصی در بازار مسکن رخ نداد که هیچ، وضعیت هم بدتر شد.
پس از قانونی شدن طرح مالیات بر خانههای خالی در دی ماه ۱۳۹۹ مجلس شورای اسلامی سازمان امور مالیاتی را به اخذ مالیات از خانههای خالی تا پایان دیماه ۱۴۰۰ مکلف کرد. اما در همان آغاز سال ۱۴۰۰ بارها گفته شد نهادهای مسئول همکاری لازم را با سازمان امور مالیاتی ندارند. با تذکرات و پیگیری های مجلس سازمان امور مالیاتی در دیماه سال ۱۴۰۰ با صدور اطلاعیهای اعلام کرد حدود ۵۶۰ هزار خانه خالی شناسایی شده است.
متولی شناسایی خانه های خالی در واقع وزارت راه و شهرسازی بود که با راهاندازی سامانه املاک و اسکان، نسبت به ثبت اطلاعات سکونتی افراد اقدام کرد و کسانی که در مهلت تعیین شده نتوانستند این اطلاعات را ثبت کنند، خانه آنها به عنوان «خانه خالی» به سازمان امور مالیاتی از سوی وزارت راه و شهرسازی معرفی شد.
به گفته ی دولت در طرح مالیات بر خانههای خالی نزدیک به ۵۲۰ هزار خانه شناسایی شد که از این تعداد صاحبان ۲۱۶هزار خانه شناسایی شده، اعتراض خود را ثبت کردند که اعتراضشان درست بود و بدین ترتیب درآمد دولت از مالیات بر واحدهای مسکونی خالی از سکنه در هفت ماه امسال فقط یک میلیارد و ۴۰۲ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان بودهاست.
سازمان امور مالیاتی : ما مقصر نیستیم!!
بعد از اجرای ناموفق قانون مالیات بر خانههای خالی رئیس سازمان امور مالیاتی اعلام کرد که این سازمان در ناموفق بودن اجرای طرح مالیات خانههای خالی مقصر نیست چرا که از تمام ظرفیت موجود خود استفاده کرده است و در واقع برای دسترسی به اطلاعات درست باید از اطلاعات شهرداریها استفاده کرد و با خوداظهاری نمیتوان مالیات از خانههای خالی گرفت.