درحالی که ستاد تنظیم بازار بر همان شیوه گفتاردرمانی خود که در تنظیم بازار خودرو، گوشت و اقلام دیگر بکارگرفته، مصر است، شکر، علاوه بر فروشگاه‌های زنجیره‌ای، در بازار مولوی و بازار آزاد هم نایاب شد و به صورت قاچاق با قیمت‌هایی ۵ رقمی بفروش می‌رسد.
به گزارش خبرنگار اقتصادی ، این روزها که بازار همه چیز، مشتریان و مردم را حسابی نقره‌داغ کرده، کالاهای اساسی هم سعی کرده‌اند تا از این غافله عقب نمانند؛ از روغن جامد که مدت‌ها است در بازار کمیاب شده تا شکر که این روزها نه تنها در فروشگاه‌های زنجیره‌ای، که حتی در بازار مولوی هم نایاب شده است. اما در این میان ستاد تنظیم بازار با همان گفتاردرمانی‌هایی که در ماجرای خودرو، گوشت و بسیاری از اقلام دیگر داشت، به جنگ با مشکل شکر در بازار رفته و طبیعی است که نتیجه آن چیزی بهتر از شرایط امروز نخواهد بود.
بر اساس این گزارش، همزمان با فرارسیدن ماه مبارک رمضان و اوج‌گرفتن مصرف شکر و برخی اقلام دیگر در این ماه، مسئولان دولتی اعم از وزیر صمت، رئیس سازمان حمایت و مسئولان اتاق اصناف، بارها در رسانه ملی ظاهر شدند و قول کنترل شرایط و عدم هرگونه کمبود کالاهای اساسی را در بازار دادند؛ اما به نظر می‌رسد پیچ تنظیم شکر در بازار تاجایی ناکوک شده که اگر این روزها سری به بازار مولوی بزنید، صدای ساز ناکوک آن را به وضوح خواهید شنید و در بازار مولوی که مرکز بزرگ عرضه اقلام اساسی از جمله شکر بود، حتی یک کیلو شکر هم یافت نمی‌شود و بجای شکر، برگه‌های سفید دست نویس یا تایپ شده‌ای را خواهید که دید پشت شیشه مغازه‌ها چسبیده و با خط درشت رویش نوشته «شکر نداریم؛ لطفاً سوال نپرسید».
اما ماجرای نایاب شدن شکر فقط مربوط به بازار مولوی نیست؛ فروشگاه‌های بزرگ هم وضع مشابهی دارند به طوریکه در هیچیک از فروشگاه‌های بزرگ اینترنتی از جمله شهروند، کوروش، دیجی‌کالا و …، حتی یک قلم شکر سفید یافت نمی‌شود.
به گفته بازاریان و کسبه مولوی، نایاب شدن شکر در بازار از آنجایی کلید خورد که مسئولان دولتی و تعزیرات، کسبه را ملزم کردند تا شکر را با قیمت ۳۴۰۰ تومان عرضه کنند درحالیکه این کسبه مدعی‌اند شکر را با قیمت‌هایی به مراتب بالاتر و حتی تا ۲ برابر این رقم خریداری می‌کنند. یکی از کسبه خیابان مولوی که سال‌ها به عنوان شکر فروش منطقه شناخته می‌شود، می‌گوید: تعزیرات و دولت، به جای کنترل قیمت در کارخانه، فشارشان را روی مغازه‌دار و کسبه گذاشته‌اند؛ خب چطور ممکن است من که سال‌ها توزیع کننده شکر بودم، بتوانم شکری را که توزیع کننده کارخانه با قیمت ۷۵۰۰ تومان به من می‌فروشد، ۳۴۰۰ تومان بفروشم؟
او می‌گوید: جالب‌تر اینجاست که شکر از جمله کالاهای اساسی است که اختیار آن کاملاً دست دولت است و واردات آن هم با نظارت و مجوز دولت انجام می‌شود ولی دولت بجای کنترل قیمت شکر از سرچشمه، روی آخرین نقطه متمرکز شده است؛ برای همین هم هست که در بازار شما شکر پیدا نمی‌کنید.
یکی دیگر از کسبه بازار مولوی با نام بردن از کارخانجات تولید شکر که شکر را به قیمتی به مراتب بالاتر از قیمت مصوب دولت عرضه می‌کنند گفت: توزیع کنندگان کارخانه‌های شکر ک..، کارخانه شکر ه… و کارخانه شکر م…، با قیمت بالاتر از قیمت مصوب در خرده‌فروشی، شکرشان را می‌فروشند؛ خب در این شرایط چه انتظاری از من و کسبه بازار دارند که شکر را با قیمت پایین‌تر از کارخانه بفروشیم؟
بیشتر بخوانید
به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، نایاب شدن شکر در بازار و سکوت ستاد تنظیم بازار برای تنظیم این کالای اساسی درحالی است که با توجه به شدت عمل تعزیرات در گران فروشی شکر در بازار و رها شدن کارخانجات تولیدکننده، شکر در بازار به صورت قاچاقی بفروش می‌رسد و با قیمت‌های عجیب و غریبی خرید و فروش می‌شوند؛ قیمت‌هایی که از ۹ تا ۱۱ هزار تومان به ازای هر کیلو شکر در بازار سیاه در نوسان است.
این شرایط درحالی است که پیش از این عباس تابش رئیس سازمان حمایت از حقوق مصرف‌کننده، ۱۱ اردیبهشت تاکید کرده بود: مردم مطمئن باشند که برای ماه رمضان و کل سال مشکلی در تأمین کالای اساسی نداریم. حتی قبل‌تر و در فروردین ماه، رضا رحمانی وزیر صنعت، معدن و تجارت با تاکید بر اینکه برای تامین کالاهای اساسی مشکلی نداریم گفته بود، اقلام مورد نیاز ماه مبارک رمضان از همین الان بررسی و تامین شود.
